Kun je wat over jezelf vertellen?

Ik heet Trudie, ik woon op Noordzijde en ik loop elke ochtend naar Kleurkracht in Emmeloord, vijf dagen in de week. We zitten nu in een ruimte waar allemaal kaarten en thee liggen die verkocht worden. Overal staan rondjes en nummers op. Als dan een bestelling gedaan wordt, kunnen we die hier pakken.

Bestellingen inpakken is een deel van het werk, wat doe je nog meer?

Dat is een deel ja, maar ik bedenk ook nieuwe ideeën voor kaarten. Voor in het kaartenrek, zelfgemaakt. Allemaal andere thema’s. We zoeken ze dan uit op de computer. Aan de overkant worden ook kaarsen gemaakt en zeep, en koffie en thee inpakken. En dan worden mooie dingen gemaakt en kunnen we zelf ook mooie cadeautjes maken en zelf uitzoeken.

Zeep maken heb ik wel geprobeerd en ook kaarsen een keer, maar ik kan niet tegen de geur. Daar krijg ik astma van dus dat ga ik niet meer doen. Dus nu zit ik drie dagen in de winkel en dat vind ik heel fijn, en dan ben ik ook twee dagen boven om theezakjes met banderol en wikkels in te pakken. In de winkel staan vind ik leuk, ik help klanten altijd. Als klanten iets nodig hebben en willen bestellen, iets met kaarsen of met zeep of thee. Dan schrijf ik alles op een papier met telefoonnummer erbij en naam erop. En als het af is, bellen we op.

Ik ben altijd creatief bezig, voor mezelf maar ook voor Kleurkracht. Daar hou ik van. Ik ben al meer dan 12 jaar in dienst, toen was het nog niet eens Kleurkracht. Ik heb alles meegemaakt, toen hebben we nog een feestje gehad toen Kleurkracht 10 jaar bestond!

Ik maak vaak theepakketten. Daar zitten zakjes thee in, een mok met snoepjes en een stokje met suiker voor in de thee. En dan pak ik daar netjes folie overheen, maar daar kun je ook iets anders mee doen. Ik had bedacht om bijvoorbeeld in december, als er iemand aankomt – met een rode mijter en rode mantel – dan gebruik ik dat pakket met kleine dingetjes en pak ik het in met Sinterklaaspapier en doe er een handje pepernoten bij. En dan heb je iets voor Sinterklaas! In de winkel is er ook een thema-lade en die maak ik vaak. Bij de kassa zie je dat, dat was eerst zomer en nu wordt het weer naar school gaan en dan bedenk ik ook andere dingen en mensen kunnen dat zien en bedenken wat ze willen kopen. Ik wil graag nog iets voor kerst maken of Sinterklaas – eigenlijk voor de vier seizoenen. Dat bedenk ik dan allemaal.

Kun je iets over jezelf vertellen?

Ik ben Ingrid, 67 jaar en vanaf 2023 woon ik alleen. Ik krijg ondersteuning bij boodschappen doen en kleine klusjes zoals de stad in gaan om een armband en horloge te laten repareren. Vanuit de ondersteuning is geregeld dat ik nu drie dagen in de week aan het werk kan. Zo kan ik leuke dingen maken en hoef ik niet thuis te zitten kniezen. In woon in Almere Buiten, vroeger had ik een heel mooie tuin maar nu is het wat minder mooi dus ik vind het fijn om niet alleen maar thuis te zitten en dat te zien.

Wat maak je zoal?

Meestal krijg ik een opdracht. Dan wordt bijvoorbeeld een bord of een kopje gemaakt in een mal en voorgebakken in de oven en krijg ik dat om te glazuren of te stempelen. Zoals de dingen met insecten. Die maak ik er dan op met een sjabloon en vingerverf, net als de borden met zeedieren, die maak ik ook. Dat laat je dan drogen en er moet een stempeltje van Triambacht onderin. En dan met een sponsje verf langs de randjes doen en dan ook nog glazuren. Daarna gaat het naar de nieuwe winkel in Almere Poort.

Ik heb ook theepotten gemaakt en vazen. Ik mag dan kiezen welke kleuren ik op die vazen maak, net als katten voerbakken. En voor mijn ondersteuning heb ik een keer een theepot met vier bekers gemaakt als cadeautje. Ook voor mijn buurman, maar die wil ze niet gebruiken, die staan in de kast voor de sier. En een opdracht met vogels heb ik een keer gehad, vogeltjes maken in schaaltjes. Dat waren er wel 200 ofzo, voor het Eksternest. En ik maak ook wel eens  kralen, mooie kralen in verschillende groottes.

Ik blijf in het atelier dingen maken, maar ik kan de winkel wel zien, daar gaan Sonja en Patricia en Stefano wel werken. Ik kan wel zien dat mensen komen kijken en dingen gaan kopen en dat vind ik leuk. Die mensen kunnen dan zien wie alles maakt en hoe het gemaakt wordt. Maar het kan ook zijn dat iets mislukt en als iets van verf ergens op terecht komt, kun je het wel weghalen en dan zie je het niet meer terug. Als het echt mislukt, gaat het niet in de winkel hoor! Zelf heb ik ook wel eens iets gekocht, van Patricia een theepot, die staat nu thuis in de vitrinekast. Ik betaal er echt voor want dan kunnen we ook weer materiaal en spullen kopen, want we maken het niet van lucht.

Ik hou niet van ruzie dus ik corrigeer het af en toe, maar hier hoeft dat niet vaak. Het eerste dat we hier doen is knuffelen. Altijd eerst even een knuffel. En ik wil hier niet meer weg hoor!